Kino, choć nie tak długo jak muzyka, jest z nami obecne od lat i nieustannie wpływa na nasze emocje. Dlaczego jest tak wyjątkowe? Czym właściwie jest? Sprawdź!
Co to jest kino?
Kino lub kinematografia to proces tworzenia efektów wizualnych, scenografii i storyboardów przy użyciu nieruchomych obrazów, wideo i nieruchomych zdjęć. Jest to jedna z najstarszych technik stosowanych w mediach wizualnych. Termin „kinematografia” może być stosowany do każdego rodzaju mediów wizualnych, gdzie tworzone są obrazy lub gdzie używane są takie media jak film, wideo i fotografia.
Co sprawia, że kino jest wyjątkowe?
Jest kilka wyraźnych różnic pomiędzy kinem a innymi formami mediów wizualnych. Jedną z nich jest kamera. Kamera w formie obiektywu jest jednym z najważniejszych narzędzi używanych w tworzeniu mediów wizualnych. W przeciwieństwie do innych form mediów wizualnych, w których kamera jest tylko okiem, kamera kinowa jest właściwie okiem, które zawiera wszystkie informacje potrzebne do stworzenia efektów wizualnych.
Jak kino wpływa na człowieka?
Podczas tworzenia filmu większość ludzi jest świadoma tylko jednego lub dwóch konkretnych momentów, w których dzieło jest znaczące. W rzeczywistości to ogólny wpływ filmu jest znaczący. W końcu to widz jest najważniejszym członkiem widowni w kontekście filmu. Jeśli dzieło fikcyjne potyka się z widzem, niespodziewanie przykuwając jego uwagę, jest to znaczące. Podobnie, jeśli film jest dobrze zagrany i dobrze napisany, ważne jest również to, że w jakiś sposób wpłynął na życie widzów.
Jakie są rodzaje kina?
Kino selektywne – jest to typ kina najczęściej kojarzony z modernistycznymi i surrealistycznymi gatunkami filmowymi. Termin „kino” w tym kontekście odnosi się do produkcji obrazów na papierze, zwykle czarno-białych lub kolorowych. Artysta tworzy serię obrazów, każdy o odrębnym stylu, używając kamery do stworzenia tego wizualnego języka. Najbardziej rozpowszechnionym stylem kina jest styl filmu surrealistycznego.
Kino dramatyczne – jest to styl, który wyewoluował z awangardy kina poetyckiego XIX i XX wieku. Jest to hybryda medium wizualnego i werbalnego, z silnymi reakcjami emocjonalnymi wywołanymi przez uderzenia wizualne, dramatyczne zmiany i efekty dźwiękowe.
Kino fikcyjne – to technika, która była używana we Włoszech na początku XX wieku do tworzenia obrazów na filmie. Termin „fantomas” odnosi się do użycia kamery do tworzenia fikcji lub historii na ekranie, podczas gdy termin „fantomat” odnosi się do aktu rozrywki lub zabawy.
